21W dniu 21.08.2018 r. w Hali Widowiskowo-Sportowej pojawili się niespodziewani goście. Otóż z wizytą przybyli mistrzowie świata (Meksyk, 1974 r.) oraz mistrzowie olimpijscy (Montreal, 1976 r.) wraz z żonami – Mirosław Rybaczewski i Włodzimierz Stefański.
Menager Obiektów Sportowych Zbigniew Rewkowski zaprosił Gości na kawę oraz poczęstunek.
Zaproszeni Goście chętnie zwiedzili nasz obiekt. Padło wiele miłych słów. Państwo wyrazili ogromny zachwyt i ocenili to jednym zdaniem: „Poziom światowy”. Czujemy się zaszczyceni oraz utwierdzeni w naszych poczynaniach i staraniach o dbałość i rozwój obiektu. To wielki zaszczyt usłyszeć pozytywne słowa od tak ważnych i obeznanych w świecie sportu osobistości. Serdecznie dziękujemy Gościom, że mogliśmy uwiecznić w naszej historii tak miłe i znaczące dla naszej opinii spotkanie, poprzez zdjęcia oraz podpisy na koszulkach i piłkach, które stanowią świetną, bezcenną pamiątkę.
Poniżej przedstawiamy krótką charakterystykę wybitnych siatkarzy.
Mirosław Rybaczewski, ur. 8 lipca 1952 w Warszawie, polski siatkarz, reprezentant kraju, mistrz świata i mistrz olimpijski. Wychowanek MKS MDK Warszawa. Wszystkie krajowe siatkarskie zaszczyty zdobył w AZS Olsztyn. Trzykrotny mistrz Polski (1973, 1976, 1978), trzykrotny wicemistrz (1974, 1977, 1980), dwukrotny brązowy medalista MP (1975, 1982) i dwukrotny zdobywca Pucharu Polski (1972, 1982), a także finalista (2 m.) PEZP w sezonie 1977/78. Po zakończeniu gry w Polsce (1982) został zawodnikiem, a następnie trenerem klubu ASBF w Tuluzie. Uznany za najlepszego siatkarza Polski w klasyfikacji „PS” (1976). Odznaczony m.in. dwukrotnie złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i Złotym Krzyżem Zasługi. Jego córka, Anna Rybaczewski, również jest siatkarką, reprezentantką Francji, gdzie pełni funkcję kapitana drużyny.
Włodzimierz Stefański, ur. 20 listopada 1949 we Wrocławiu, mistrz świata i mistrz olimpijski, reprezentant Polski (1969-1980). Siatkarz Gwardii Wrocław, warszawskich drużyn Skry, AZS i Legii, rzeszowskiej Resovii, stołecznej i fińskich klubów: KIMMO Lahti i Mikheli Vauhti. Z Resovią zdobył trzecie miejsce w finałach PEZP (1973/74), dwa tytuły mistrza Polski (1974, 1975) oraz trzykrotnie brązowy medal MP 1977, 1978, 1980 (Legia Warszawa). Dwukrotny olimpijczyk: członek złotej drużyny z Igrzysk Olimpijskich 1976
w Montrealu, oraz drużyny na Igrzyska Olimpijskie 1972 w Monachium (9 m.). Mistrz świata z Meksyku (1974), finalista mistrzostw świata 1978 z Rzymu (8 m.) i dwukrotny uczestnik Pucharu Świata 1973 Praga (2 m.) i 1977 Tokio (4 m.). Dwukrotny srebrny medalista ME
z Belgradu (1975) i Helsinek (1977) oraz finalista ME 1971 z Mediolanu (6 m.). Odznaczony m.in. dwukrotnie złotym i raz srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i Złotym Krzyżem Zasługi.
Pracownik Obiektów Sportowych
